vit hava bygt henda stA³ra bA½in
|
har streymurin ferA°ast sum eiturkoppaspinn
|
fA|r alt viA° sum rA¸rir seg A¡ ein og hvA¸nn hA¡tt
|
frA¡ harraleysum djA³rum til tjA³var A¡ nA¡tt
|
tokspor rA¸kka vAA°a Aºt og mA|r leingist heim
|
at strekkja mAni troytu bein
|
|
fA³lkini ganga eftir vegnum A frakka
|
her hevur veriA° so kalt at A¡irnar frysta
|
Asurin bAtur allastaA°ni hann kann
|
sjA¡lvt tokini venja seg aldrin viA° kuldan
|
klokkan fylgir trAºfA¸st viA° tAA°ini
|
skjA³tt rA½mi eg herfrA¡, til gongu um eg mA¡
|
|
mA|r tA¸rvar at venda aftur til at liva smA|rri
|
at vera einsamallur viA° teimum eg kenni
|
har eingin hyggur eftir mA|r viA° undran
|
har eg dugi fuglanna sang frammanundan
|
tokspor finnast ikki har, men eg veit ein veg
|
iA° tA³ krevur tolsemi
|
|
-----------------
|
Tokspor
|
| Teitur |
